Konferans öncesinde, olması gereken ama muhtemelen olmayacak beş meseleye dair önerilerde bulunduk. Bunlar: fosil yakıtlardan tamamen kurtul, daha saldırgan emisyon azaltma sözü ver, gelişmekte olan ülkeler için iklim fonlarında büyük bir artış, Paris Anlaşması’nın uygulanmasıyla ilgili kurallara dair hızlı mutabakat ve karbonu atmosferden çeken “fantezi teknolojilerini” bir hayal olarak ifşa et.
Konferansın, önerdiğimiz beş ölçüt karşısında nasıl iş çıkardığına bakacağız, önümüzdeki sene yapılacak görüşme öncesinde BM iklim süreci için “sırada ne” olduğunu tartışacağız ve ardından, iklimle ilgili meselelere dikkati çekmek için 5 başka şey önereceğiz.
Amerika’nın düzenlediği tek etkinlikte kömür devi Peabody’den bir yönetici “temiz kömürü” savununca ortaya eğlenceli haberler çıktı. Dinleyiciler şarkı söyleyerek etkinliği protesto etti ve pek çoğu orayı terk etti.
En büyük manşet, Birleşik Krallık ve Kanada’nın girişimiyle ve aralarında Meksika, Yeni Zelanda, Danimarka ve Angola’nın da olduğu toplam 20 ülkenin taahhüdüyle “Kömür Sonrası İttifakın Güçlendirilmesi”ydi. Bu ittifak, net bir tarih olmamasına rağmen, kömürden elde edilen elektriği (Karbon Yakalama ve Depolama hariç) bırakma sözü verdi. Şüpheci olanlar haklı olarak bu ülkelerin her halükarda fazla kömür yakmadığına ve diğer fosil yakıtları yakmaya devam edeceklerine işaret ediyorlar.
Bu son nokta, gaz endüstrisinin iddialarına rağmen iklim için verilen sözlerle uyumsuz, tamamen yepyeni bir fosil yakıt endüstrisi olan hidrolik kırılmaya sürekli yeşil ışık yakan Birleşik Krallık’a dikkatleri çeken Friends of the Earth’ü çileden çıkardı.
Gerçekleşmedi (bu ses böbürlenerek ama yorgun bir halde iç çeken yazara ait). Konu ‘ateşlendi’ ve gelecek iki yıl boyunca eylemlerin yeniden değerlendirilmesi sözüyle tansiyon düşürüldü.
Bu da gerçekleşmedi. Aslında iklim finansmanı öyle bir çatışmaya yol açtı ki olaylar neredeyse bardağı taşıracak ve tüm müzakerelerin çökmesine sebep olacaktı.
Daha yoksul ülkeler (planlamaya yardımcı olmak için) neyi ne zaman elde edeceklerini bilmek istediler.
Bir Guardian raporuna göre, daha zengin ülkeler isteksiz olmadıklarını ancak gelecekteki hükümetlerin adına vaatlerde bulunmanın yasal olarak karmaşık olduğunu ifade ettiler.
Bu da olmadı (ortaya çıkmakta olan bir örnek var mı, hayır?) Guardian’dan Damian Carrington’un iskelet olarak nitelendirdiği şey vardır:
İskelet: Emisyonlarla ilgili eylemin nasıl rapor edildiği ve izlendiğine dair bir dizi başlık. Uluslar bunu ayrıntılı metinlerle anlattılar ancak bunlar genellikle çelişkilidir ve önümüzdeki yıl çözülmeleri gerekecektir.
Sonraki COP öncesinde 2018’de Paris düzenlemesinin zamanında tamamlanması için ilave bir görüşme olacaktır.
Hayır. Kömür sonrası enerji üretimini destekleyenler anlaşırken, karbon yakalama ve depolamayı teşvik eden dört etkinlik üç gün içinde gerçekleşti. Aynı zamanda, okyanuslar, uyum, kayıp ve hasar gibi diğer meseleler “bilinmezliğe sürüklendi.”
Polonya’daki COP24’e yaklaşırken, önümüzdeki yıl ne yapılması gerektiği konusunda herkesin kendi görüşleri var.
Kapsayıcı, katılımcı ve şeffaf bir süreci yansıtması için, Fiji ve Pasifik’te kullanılan geleneksel bir kelimeden adını alan ve insanların uzun vadeli vaatlerini şekillendirecek “Talanoa müzakereleri” yapılacaktır. Aynı zamanlarda, gelecek Eylül’de, küresel ısınmanın 1,5 ℃ ile sınırlandırılması için ne yapılması gerektiğine dair (bir ipucu: yasaları değiştirin – özellikle de fizik yasalarını) Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli’nin (IPCC) bir raporu yayınlanacaktır.
Ama resmi Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi’nin (UNFCCC)ötesinde de bir hayat var. İşte izlenecek beş şey:
Bu çevirinin yazıldığı dildeki hali aşağıdaki linkte yayınlanmıştır.
https://theconversation.com/after-bonn-5-things-to-watch-for-in-the-coming-year-of-global-climate-policy-88260